یکی بود یکی نبود،یه دروغ کهنه نبود
یکی موند یکی نموند
حرف راست قصه بود
یکی موند با غصه ها،به غم عشق مبتلا
یکی رفت چه بی وفا، با دو رنگی آشنا
اونکه موند،دلشو غصه سوزوند، پشتشو دوری شکوند
زیر آوار جفا،دل دادش به هر بلا،با همه عشق و وفا
راهی شد تو قصه ها
اونکه موند یه قصه ساخت،اما هستی شو باخت
قصه ها به سر رسید
اون به عشقش نرسید،هیشکی خوابشو ندید، گل یادشو نچید
گم شدش تو قصه ها توی شهر عاشقا...